Verboden trots te zijn (deel 2)

Het is hip en trendy (dus dat past helemaal bij mij ?) om blogs te schrijven over hoe irritant het is dat moeders onderling opscheppen. Dat je als moeder bijvoorbeeld übertrots vertelt dat je kind al kan lezen in groep 2. Of groep 1. (Of direct na de geboorte.)
‘Niet doen mama’s, want je maakt er andere moeders heel onzeker mee!’
Andere moeders wiens kind wél ‘de norm’ volgt en pas leert lezen in groep drie denken dan dat er iets mis is met hun kind. Zielig.
Of erger: ze denken dat er iets mis is met hunzelf. ‘O jee, ik ben een slechte moeder! Ik had mijn kind al tijdens de conceptie woordjes moeten leren!’
De moeder raakt overspannen, kind krijgt daardoor te weinig aandacht, ontspoort direct, krijgt verkeerde vriendjes, raakt bekend met criminaliteit. Kortom: de wereld gaat naar de klote ten onder! En dat is allemaal joúw schuld!

Denk er niet te licht over: het levensgeluk van andere mama’s en de toekomst van de wereld is afhankelijk van JOU!
Dus: kan je kind iets waar je neigt trots op te zijn, volg dan dit stappenplan:

  • Check onmiddellijk een handboek om te zien of jouw kind enigszins vroeg is met deze ontwikkeling. (Tip: bel het consultatiebureau, zij weten tot op de dag af exact waar de norm ligt.)
  • Staan er andere moeders om je heen als je kind het gedrag wil gaan vertonen? Probeer weg te komen, leidt je kind af of leidt de menigte af. (Tip: zorg dat je altijd in de buurt van een brandalarm staat.)
  • Ben je te laat en zagen andere moeders toch wat je kind kan: zeg dan iets als: ‘Tot gisteren kon ze nog niet eens praten hoor! En nu nog steeds niet echt verstaanbaar! Lopen kan ze ook pas sinds vanmorgen! Ze is ook héél laat met zindelijk worden! En ze kan ook nog geen potlood vasthouden! En nog geen vast voedsel kauwen!’ (Al is je kind 12! Doet! Er! Niet! Toe!) Loop dan alsnog weg. Of liever: ren. (Spot je wel eens vrouwen in joggingbroek op het schoolplein? Deze reden! Geef haar voortaan een high five (en de helft van je Johnny Doodle))!
  • Ontmoedig en negeer het gedrag van je kind. Is het geïnteresseerd in letters? Alle boeken de deur uit! Kan het al klimmen terwijl dat nog niet mag? Geen speeltuinbezoekjes meer!
  • Heeft je kind de normleeftijd behaald? Wacht voor de zekerheid nog een paar maanden voor je kind mag laten zien wat het kan en doe er dan zo nonchalant mogelijk over: ‘Goh, ik zie ineens dat mijn kind dit kan. Toevalstreffer hoor!’

Lukt je dit? Je kunt trots op jezelf zijn! De wereld is al een stuk mooier! Nog één laatste tip om het echt af te maken:

  • Loopt je kind achter met iets? Miep daar continu over. De moeders om je heen zullen denken: Oooow, mijn kind kan dat alláng!, voelen zich trots, ze weten dat ze hun kind perfect hebben opgevoed, hun zelfvertrouwen groeit, hun kind krijgt genoeg aandacht en groeit op tot een evenwichtig en aimabele persoonlijkheid die een verschil maakt in de wereld.

En dat allemaal door jou!

(P.S: Doet je kind iets buiten zijn normleeftijd terwijl alleen vaders toekijken? Blijf rustig ademhalen en laat je kind zichzelf zijn. Geen vader die daar wakker van zal liggen.)